Posts tonen met het label Dankbaar mens!. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Dankbaar mens!. Alle posts tonen

maandag 20 april 2015

5 tips –en meer! om het wat kalmer aan te doen


IMG_0421
‘Het leven is niet een opeenhoping van taken die je moet doen.’
Dagelijks achtervolgd door tips die ik mijzelf vorig jaar had ingeprent, voelde ik mij nu alleen nog maar meer opgejaagd en beroofd van het kleine beetje energie dat nog in mijn binnenste rest… Het lukte mij alleen in kleine stappen de weg tot meer rust te bereiken. Maar het ging te langzaam. De rust waar ik zo naar snakte, maar niet voldoende kreeg, veroorzaakten grote onrust, chronische hoofdpijn en overdreven reacties op situaties waar ik normaal gesproken de schouders bij op zou halen… Ik raakte gefrustreerd, werd prikkelbaar en putte mijzelf uit omdat het zelden goed-genoeg was en gleed daardoor in een verbitterde en opstandige houding waarin schuldgevoelens hoogtij vierden.
Misschien vind je herkenning in mijn ervaring als het gaat om overspannenheid of Burn-out klachten:
Eind 2014 voelde ik mij zo opgebrand dat ik niet anders meer kon dan stil staan en uitroepen: Ik trek dit niet meer! Ik was emotioneel overbelast en enorm uit balans getrokken door het combineren van werk en moederschap. Daarnaast voelde ik  mij overspoeld door privé omstandigheden waar ik geen grip op had. Door mijn burn-out was ik geworden hoe ik nooit wilde zijn: zwak, kwetsbaar, emotioneel, uitgeput en labiel. Op de dag dat ik op mijn werk voor keuzes werd gesteld welke karren ik moest loslaten om te kunnen herstellen, werd ik mij heel bewust van het feit dat ik zo niet door kon gaan. En nog meer besefte ik dat, als ik zo door zou gaan, mijzelf en mijn gezin geen goed kon doen omdat ik simpelweg niet meer in staat was rationeel te handelen door emotionele instabiliteit. Het koste heel wat geestelijke voorbereiding en een enorm rouwig gevoel, maar ik was er van overtuigd dat het alleen maar beter kon worden. Weg met stress, weg met opgebrande lontjes en weg met akelige chaos!
Mijn lichaam wilde mijn hoofd duidelijk maken dat ik moest stoppen met zoveel mogelijk in zo weinig mogelijk tijd te proppen. Ik ervoer een orkaan in mijn hoofd en mijn lichaam voelde aan als een oud, versleten en hol omhulsel van een opgejaagd en opgebrande geest. Mijn geest draaide overuren. Ik voelde me gespannen en ervoer dagelijks een last door het gevoel van moeten, overprikkeling en stress.
Ik ben hoogsensitief, moeder van drie kleine kinderen met daarnaast een veeleisende baan. (Stoppen met werken was geen optie wegens omstandigheden) Het schijnt dat 9 van de 10 vrouwen het combineren van werk en moederschap als zwaar ervaren. Maar wacht even! Wanneer je daarnaast geconfronteerd wordt met omstandigheden die emotioneel ook heel zwaar zijn, dan kun je compleet uit balans getrokken worden. Wanneer leven ervaren wordt als overleven, dan is dat in ieder geval een belangrijk teken die je niet moet negeren -als je tenminste niet in een destructieve houding wilt schieten omdat je burn-out dreigt te raken!
Terug in balans.
Hoe kun je weer rust vinden wanneer er zoveel prikkels om je heen je overweldigden? Met een hooggevoelige eigenschap is het meer dan noodzakelijk niet alleen te dromen over rust, maar ook taken uit te voeren om die rust te verkrijgen!
Hoe krijg je dit voor elkaar? Hoe kan je tot rust komen en toch doorgaan? Want stoppen en de boel achter je neer gooien is geen optie. Een lange ziekmelding evenmin. Bovendien adviseert men bij burn-out klachtendraaglast en draagkracht in evenwicht te brengen en vooral níet te stoppen met dagelijkse bezigheden!
Maar hoe doe je dat als zelfs je reservetank leeg is? Iemand zei eens: Zoals je een olifant eet; hapje voor hapje. Aan de slag dus maar!
‘Simplifying your life is like you can breathe again.’

IMG_0482
Kiezen, loslaten en plannen!
Ik kies om van opgejaagd naar slow te gaan. Rustig aan doen dus. En wanneer ik dit besluit eigen heb gemaakt, dringt langzaam tot me door dat ik niets moet, maar er vaak zelf voor kies een taak te doen. Voor sommige dingen geldt dat je er niet onderuit komt. Maar ook daarin kun je energie besparen door kalmer aan te doen. Kom jezelf daarin tegemoet en begin dankbaar te zijn voor datgene wat goed gaat.
Ik laat los door de touwen van zware karren, die ik zo stevig vast houd, bewust te laten vieren, zodat er meer ruimte vrijkomt in mijn hoofd en mijn agenda. Als ondernemend persoon en kartrekker is het voor mij belangrijk dat ik een overzicht maak van de dingen waar ik een grote verantwoordelijkheid voor draag. En zo ook van verwachtingen en rolpatronen in mijn omgeving. Dan kan ik een kar op mijn lijst doorstrepen en dus loslaten, zelfs als het pijn doet of wanneer ik daarmee verantwoordelijkheden moet afleggen.
Ik plan mijn agenda bewust minder vol en beter verspreidt zodat er meer rust en overzicht ontstaat. De ruimte die daardoor ontstaat geeft mij de mogelijkheid tussendoor op adem te komen. En als ik te moe ben om naar een afspraak te gaan, zeg ik af of verplaats ik de afspraak. Vervolgens blok ik dagdelen voor extra rust- en herstelmomenten.
Daarnaast zijn er meer manieren om gericht toe te passen voor meer rust en kalmte. Je ziel kalmeren bijvoorbeeld of goed-genoeg zijn. Maar ook dankbaarheid en een gezond denkpatroon horen daarbij.
‘Dankbaarheid geeft je positieve energie. Klagen daarentegen haalt je neer, slurpt je energie op en geeft je niets meer dan alleen maar negatieve prikkels’
5 gouden tips die je keuze, om het wat rustiger aan te doen, ondersteunen:1. Zeg eens vaker: oké, prima (sta er niet te lang bij stil of je het wel of niet leuk vind)
2. Bespaar energie door niet overal ‘op in te gaan’ of ‘mee te bemoeien’ (zowel in relaties, je kinderen en op werkgebied)
3. Aanvaard meer en denk in uitdagingen (ipv problemen)
4. Bid in de morgen en spreek je dankbaarheid uit in de avond. Zoek God in alles en vind Zijn leiding voor alles.
5. Geniet bewust van je rustmomenten (schaf een ‘momentje rust’ dagboekje aan).
De tips klinken simpel (gelukkig wel!) en als je erover nadenkt en ze regelmatig toepast, kun je gaan ervaren dat je energie overhoud en meer kunt genieten. 
Nog meer tips!
De start van je dag is essentieel voor de rest van je dag. Begin met uitrekken, gooi je gordijnen open en begroet de dag en groet God. Geef jezelf een glimlach in de spiegel en zeg: Vandaag ís een mooie dag. Niet per se omdat je alleen maar fijne dingen zal doen. Nee. Gewoon, omdat die dag je is gegeven. Omdat je alles uit deze dag mag halen wat er in zit, om Hem, die jouw deze dag heeft toevertrouwd, te eren. Verspil de dag niet door je zorgen te maken over dingen die nog niet aan de orde zijn. Bezorgdheid brengt je nergens dan alleen maar daar waar je niet wilt zijn; een onzekere toekomst dat niet op waarheid is berust. Hoe vaak kom je niet tegen dat de dingenniet zo zijn gegaan zoals je vreesde? Wees daar waar je bent. Wanneer je gehaast en opgejaagd door het leven gaat, zul je de verborgen, maar belangrijke boodschappen mis lopen.
De sluiting van je dag is essentieel voor je nacht (om te voorkomen dat je gaat malen en de films van die dag blijft herhalen), voor je nachtrust, je geest en je lichaam. Slaap je goed, lig je ontspannen en heb je geen malende gedachtestromen, dan sta je de volgende morgen opgewekt op en ervaar je de nieuwe dag als een nieuwe dag. Wanneer je hebt liggen woelen en je neemt je negatieve gedachtegoed mee de nacht in, dan neem je ze ook mee de volgende dag in. Zorg ervoor dat je ruzies hebt opgelost en wanneer jij de aanstichter was, zorg dan dat je sorry hebt gezegd. Want ook schuldgevoel heeft een negatieve invloed op de toekomst. Wanneer je last hebt van gedachten die je niet kwijt raakt, schrijf ze op. Puntsgewijs of in dagboekvorm. Lees positieve stukjes voordat je gaat slapen en spreek je dankbaarheid uit voor datgene wat goed is gegaan.
Het leven is niet een opeenhoping van taken die je móet doen.
Het leven is een geschenk.
Omarm het.

maandag 22 december 2014

Begin je dag met een goede gewoonte

Begin je dag met een goede gewoonte…
...Echode het vanmorgen nog door mijn hoofd. Want door je dag te beginnen met een goede gewoonte, leg je de fundering voor een goede dag. En terwijl ik dit weet en er nota bene door mijzelf aan herinnerd wordt, laat ik de woorden vervliegen en start de dag suf met de gedachte dat ik niet lekker geslapen had. Mijn hoop was gisteravond gefocust op een goede nachtrust, maar mijn nacht was allesbehalve goed. En zo stond mijn dag in het teken van ontevredenheid over de nacht. En tegelijk sijpelden er steeds meer gedachten binnen over het missen van die dingen die maar niet op je pad komen, terwijl je ze zo nodig hebt (lees: denkt te hebben!).
Hoop, verwachting, teleurstelling, slechte weerstand en weinig energie (en de lijst kan nog langer) zijn allemaal 'blokkades' die je gevoel van dankbaarheid in de weg kunnen zitten. Maar er is een manier om daar zelf verandering in te brengen. Je kunt namelijk je hersenen – en dus je gevoel, op een ander spoor zetten door positieve woorden uit te spreken.
Dus niet: Ik baal er van dat ik vannacht zo mega slecht geslapen heb :(
Maar zoiets: Deze dag kom ik door, ook als ik niet goed geslapen heb :)
IMG_6966
Het is het stukje geloof en kracht in je eigen kunnen, het is de keuze die een positieve houding benadrukt en het dankbaar wíllen zijn voor de dingen die goed gaan.
“Geluk is als een vlinder: wanneer je hem tracht te grijpen, blijft hij altijd net buiten je bereik. Maar als je je aandacht op andere dingen richt, komt hij stilletjes op je schouder zitten.” ~ Nathaniel Hawthorne
Deze woorden leren je iets heel belangrijks. Ze herinneren je eraan dat je het geluk meestal misloopt als het najagen ervan een doel op zich wordt. Als het je focus wordt en je zoekt er je hele leven naar, ben je eigenlijk bezig met het zoeken naar de pot met goud onder aan de regenboog. Een luchtspiegeling in de woestijn...
Geluk komt niet zomaar toevallig je leven binnenvallen. Geluk moet geen boodschappenlijstje worden. Echt geluk is een geschenk van onze Schepper.
"Dankbaarheid vult de stille en lege plekjes in je hart. Hoe meer je deze plekjes vult met dankbaarheid, hoe rijker je innerlijke vreugde wordt." ~ Tineke van 't Veer
Je kunt het zo gek niet bedenken. Het gaat er niet om dat je iets groots doet, maar dat je iets doet waar jij een goed en blij gevoel door krijgt. Voel jij je goed, dan geef je dat ook door aan anderen. Als een lichtje in een donkere stad.
Ben jij op zoek naar die pot met goud aan de andere kant van de regenboog? Nou, dat gelukkige gevoel in elke dag is dus simpelweg je dankbaarheid uiten als goede gewoonte!
Een aantal ideeën om je dag mee te beginnen als goede gewoonte:
- Je lekker uitrekken op bed nadat je wakker bent geworden
- Goedemorgen zeggen (ook tegen jezelf!)
- Lekker opfrissen
- Bed(den) opschudden
- Een gezond ontbijt
- Een stukje lezen uit bijv. je (dag)boek (of alvast klaar leggen voor de avond)
- Knuffel je gezinsleden
- ...
Dus geef die ander een glimlach of begroet hem of haar vriendelijk. Daarmee doe je de ander én jezelf goed!


zondag 23 februari 2014

Het hart van je kind richting geven ... + 5 tips voor 'toewending'

Verrukking. Ik leef!

'Je moet er oog voor hebben' ... schrijft Tjitske Lemstra in haar boekje: Daar ben je moeder voor!




Ze schrijft verder...
Mijn moeder had de zorg voor een gezin van tien mensen. En wasdag was beslist niet haar favoriete dag ... De waslijnen hingen op een balkon 'op het westen'. Soms werden wij, in de winter en in de herfst tegen de avond, als zij de was afhaalde, naar boven geroepen: 'Kijk eens hoe mooi de lucht is..?'  Ze nam ons mee in haar beleving. Je moet er oog voor krijgen...

Misschien is het toen begonnen. Het beleven.

Overvliegende ganzen in de winter...
Het voorjaar, dat je ruikt voordat je het kunt zien...
De geur en glinsteringen van sneeuw en ijs...
De eerste sneeuwklokjes en crocussen in de zon...
De geur van pasgemaaid gras...

Verrukking. Ik leef!

Je moet er oog voor krijgen ...

"De eerste grote toewending van het hart van een kind vind plaats in de eerste zeven jaren."

Dat gebeurt op grondt van wat het kind aan belevingen heeft gehad. Waar is het hart van het kind in die eerste jaren naar uit gegaan?

Jezus stelt: 'waar je schat is, zal je hart zijn...' Dat kun je ook 'toewending' noemen. Je wilt als ouder je kind bepaalde waarden meegeven in het leven. Je zou het hart van je kind willen 'richten'. Praten, vertellen, overtuigen ...

Maar ... Het overdragen van waarden gebeurt woordeloos. Waar is jouw schat? Daar zal je hart zijn! En je kinderen zullen 'ruiken, proeven en voelen' waarnaar jouw hart zich heeft toegewend.

Er gebeurt meer dan je denk. Kinderen grootbrengen is méér dan alleen zorgen voor schone kleren en gezonde voeding en het aanleren van manieren. Het hart wordt gericht.

"Kinderen voelen wat de ouders belangrijk vinden, wat hen beweegt, wat hen ontroert ..."

Daarin geef jij richting aan hun toekomst...

5 tips voor 'toewending'.

1. Neem je kind mee in jou beleving; leer ze verwondering en dankbaarheid voor de mooie dingen in het leven. Laat ze zelf ook beleven; leen een groot boek met alles over de natuur, kinderen vinden het prachtig!
2. Geef bewuste tijd, interesse en volle aandacht aan je kind. Nu is de tijd die we echt hebben! Denk eens aan (Bijbel)voorlezen, samen muziek luisteren, knutselen, (strijk) kralen (rijgen), verstoppetje, bakken, wandelen, speeltuin, bos, park, museum, etc. (Laat je niet steeds afleiden door mobiel, i-pad of tv. Bouw die moeder-/vader stekkertijd in en laat die dingen gewoon even voor wat ze zijn!).
3. Bouw tradities in: Tradities brengt je bij elkaar, geeft verbondenheid en creëert het fijne thuis-/gezinsgevoel.
4. Jij bent niet perfect. Je kind ook niet. Aanvaard tekortkomingen en blijf niet ronddwalen in schuldgevoel en schaamte. Jij bent het voorbeeld in loslaten en aanvaarden, in lief hebben en vergeven! Dus zeg sorry voor dat gemopper van net en laat het van je afglijden.
5. Knuffeltijd en lachtijd! Het versterkt de focus op je gezin en versterkt de banden, geeft vrede en ontspanning en is natuurlijk enorm gezond!


Waardoor geef jij het hart van je kind 'richting'?


~  ~  ~  ~  ~

woensdag 12 februari 2014

Om die reden is tijd juist zo enorm kostbaar!

Tijd kun je niet - zoals met een zandloper - 'beheersen'

Tijd. Wat is dat? De klok tikt voort. De ene keer als je vriend, en dan weer als je vijand. Soms is het fijn als de tijd snel voorbij vliegt, op andere momenten wil je de klok het liefst stil zetten.




Wat willen we mensen snel vooruit. The speed of life neemt ons mee langs de sleur van het leven, en we zien amper nog de ingekleurde momenten die, in het verstrijken van de tijd, bijna onzichtbaar zijn verweven...

Vind je het zo gewoon, zo vanzelfsprekend? Dat je leven mag, als wandelend wonder op deze aarde? Enig, uniek en onvervangbaar. Waarom sta je er niet even bij stil, en verwonder je over dat wat voorbij gaat, in het verstrijken van honderden seconden - die nooit meer terug te halen zijn?

Het is zoals Phil Bosmans zo mooi in één van zijn gedichten schrijft: Tijd is geen wedloop, geen snelweg tussen wieg en graf. En jaren zijn geen kilometerpalen om te verslinden!

Als er nu iets was, waarmee je kon voorkomen dat je sterven zou, wat zou dat dan een kostbaar iets
voor je zijn! En wat zou je doen, als je na je sterven, toch nog een klein beetje tijd mocht benutten, om die belangrijke momenten van toen anders in te kunnen kleuren? Om die reden is tijd juist zo enorm kostbaar!

Ja ja, ik snap het wel. Tijd is iets ongrijpbaars. Je hebt er geen vat op. Geen invloed. Tijd besteed je aan werken, dingen doen, komt soms tekort en soms heb je teveel. En die klok... het kan je angst inboezemen, vervelen, ongeduldig maken. Tik, tik, tik...

Misschien is het goed om je prioriteiten eens onder de loep te nemen.
Soms moet je even met je neus weer op deze feiten gedrukt worden, dat tijd iets kostbaars is en dat je goed moet weten wat je met je tijd doet. Je kunt namelijk geen tijd 'beheersen' om vervelende momenten ongedaan te maken. Ook niet om de mooie momenten, die zo snel langs je heen glippen (oh, is het al zo laat!) stil te zetten.

Misschien besef je weer even wat tijd 'betekend' als je langs de tijdlijn van je leven gaat. Zet jezelf even stil en denk er gewoon eens even over na. Wat kan ik op dit moment met mijn tijd? Wat doe ik nu? Is het waardevol wat ik doe? Stel dat ik nu iets doe wat betekenis heeft in het eeuwige leven? Dus dat ik nu de telefoon pak en die vriendin opbel (wat eigenlijk al een tijdje op je to-do-list staat, maar je komt er maar niet aan toe) en vraagt hoe het met haar gaat. In plaats van ... (vul zelf maar in!) Om maar een voorbeeld te noemen...

Tijd is schaars en tijd is er in overvloed. Tijd is kostbaar. Maar het glipt razendsnel door je vingers als je er niet bewust mee omgaat.
Jou tijd is kostbaar!

Het kostbaarste wat je God kan geven, is je tijd
Het kostbaarste wat je je partner kan geven, is je tijd
Het kostbaarste wat je je kinderen kunt geven, is je tijd
Tijd besteed je waardevol door het aan de ander te geven


Besteed je tijd aan datgene dat er voor jou en de ander echt toe doet; je gezin, partner, kinderen, voor God. En soms komt het besef van deze kostbaarheid, door het besef van kwetsbaarheid. Probeer eens wat vaker echt bewust stil te staan bij die kostbare momenten, die eeuwigheidswaarde hebben. Leg ze vast.

Besef jij om welke reden tijd zo enorm kostbaar is?
Probeer jij je tijd zo bewust mogelijk in te delen?
Stel jij de juiste prioriteiten?

Ps. Heb jij de 'verborgen' links in deze blog al gevonden?


vrijdag 24 januari 2014

Het kunstwerk dat Hij noemt; leven

'Let me enjoy life...


Een gedicht geschreven over een plekje in het leven na een stiltemoment...


Het kunstwerk dat Hij noemt; leven


...Leven. Wie ben jij? Ik adem je in en blaas je weer uit. Struikelend over de lessen die je mij wilt leren. Maar ik bewonder je schoonheid en verwonder me als je naar me lacht. Ik ervaar je soms als pijn. En soms streel je mij. Ik ervaar je de ene dag als strijd, en dan loop ik weer moedig met je mee. Nog vaker kijk ik naar je met een frons, en dan weer met een lach. Ook angst kom ik tegen. En een akelig gevoel dat mijn hart verteerd. Je ochtendgloren en je avondrood geven mij vaak een blij gemoed. Maar soms wil ik ze echt niet tegenkomen. Dan zou ik willen dat je daar in stilte bleef - als een nacht zonder ontwaken.
...Leven. Waar kom jij vandaan? Waar ligt jouw begin en wat brengt ons jouw eind? Je Maker is mijn Meester. Je ziel mijn hele wezen. De tijd die je voortzet in seizoenen treft mij diep. Waar zou ik zijn als er in vervlogen tijden een keuze niet was geweest? 


...Nu ik Hem heb leren kennen,
ben ik alles,
in elke detail geliefd...

...Leven. Ik heb je nodig. Je geeft mij adem. Je Schepper is mijn Koning. Zonder Hem ben ik niets. Nu ik Hem heb leren kennen, ben ik alles, in elke detail geliefd. Nog steeds struikel ik en doen de lessen mij wankelen. Maar ik heb mijn weg gevonden. Achter Hem ren ik nu aan, zonder Hem uit het oog te verliezen. Hij is mijn trouwe lichtbaken op het pad dat gaat over jouw, mijn lieve leven. Je lessen neem ik dapper mee, want ik weet; er gaat geen les aan Hem voorbij.


...Laat me genieten alsof ik wandel in Zijn schilderij. Wanneer Hij mij vasthoud als penseel van het leven...

...Leven, waar is mijn plaats bij jouw? Ik ben zoek geraakt in een tocht vol hoop en verwachting. Kan ik zelf die kostbare momenten creëren? Of kan ik ze slechts memoriseren? Lieve leven, wees mij goed gezind. Laat me genieten alsof ik wandel in Zijn schilderij, wanneer Hij mij vasthoud als penseel van het leven. Mijn dankbaarheid wil ik je geven. In liefde wil ik met je leven. En leren te aanvaarden wanneer je me laat gaan. Maar vooral wil ik Hem danken, dat Hij mij dit plekje heeft toevertrouwd, omdat ik mag bestaan, in Zijn kunstwerk dat Hij noemt; leven.

~ ~ ~

zaterdag 24 augustus 2013

Het wonder van zomaar een ochtend

'Sta er even bij stil hoe je de dag begint...'

Normaal gesproken zijn mijn ochtenden (net als het eind van de middag) sterke momenten waarin ik wordt geleefd. Een kleine schets zoals het er 's morgensvroeg regelmatig uitziet: 



om zeven uur - maar vaak nog vroeger - wordt ik gewekt door mijn lieve kindjes die speels en klaarwakker vragen om hun portie aandacht. Dat na een brakke nacht die er zo uit ziet: Mijn baby die gevoed wil worden om vier uur ’s morgens, mijn peuter van bijna drie die midden in de nacht gillend wakker wordt uit een nachtmerrie en roept mama!! Een babybornpop, die mijn kleuter gisteravond bij zich in bed heeft genomen, verloor de speen en start spontaan luidkeels te blèren en stopt niet eerder tot de speen weer terug in het mondje is gezet (in die van de babypop natuurlijk;). Als dat al niet genoeg is om de nacht nog langer te maken lig ik nog minuten lang te wachten tot ik weer in slaap val… Kortom: Er is vaak ruis en herrie. Zowel in de nacht als overdag. En het heeft geen zin om me nog even om te draaien met een kussen op mijn oren. Ik zal eruit moeten. Mijn stille tijd schiet er bij in. Ik wordt geleefd.

Dit is een kleine schets van mijn ochtend;) Maar het is ook een situatie waar vele moeders (en vaders!) zich dagelijks in bevinden. En dan bedoel ik met name de ruis en herrie; het geleefd worden, weinig tijd en rustmomenten voor jezelf voor onder andere je stille tijd.

Op dit soort momenten is het goed te beseffen wat je nodig hebt om niet onbeheerst ongeduldig te worden. Soms betrap ik mezelf erop dat ik dan geen zin heb om de dag te beginnen en vervelende hersenspinsels een web in mijn hoofd beginnen te spinnen met allerlei gedachten waar mijn gemoedstoestand de rest van de dag aan blijft vastkleven. Wat ik dan nodig heb is energie en een dosis goede moed.

Terwijl ik dit besefte kon ik gelijk mijn kans grijpen om toch even stille tijd te houden. Het kwam spontaan, zomaar op een ochtend, als een klein wonder.

Ik dacht: Ik wil Jézus als een krachtig geweven web onder mijn voeten die mij opvangt als ik struikel! En daarvoor moet ik mijn hart openzetten en elke morgen met Hem beginnen.

Hoe kijk jij tegen de dag aan wanneer je ’s morgens ontwaakt? Sta je er bij stil hoe je de dag begint?

1. Is het voor jou een dag vol zin, kracht, goede moed, hoop en nieuwe kansen?

2. Of is het voor jou een dag vol spanning, een dag om tegenaan te hikken, liever te vermijden en het gevoel dat je de dag moet zien te overleven?

Sta er even een moment bij stil en bekijk je eigen doen en laten van een afstandje, alsof je jezelf in een film ziet spelen.

We nemen situatie 2 als een vrouw, een moeder die het gevoel heeft haar ‘dag niet te hebben’:

Wat doet ze? Ze zucht diep en kalmeert haar nare gedachten en gevoelens door even flink te mopperen en haar situatie te vergelijken met het-kan-altijd-slechter. Ze begon haar dag terneergeslagen en nam haar tijd niet om met God te beginnen.

Hoe zal het begin van haar ochtend zijn als ze even een kwartiertje in een fijne stoel gaat zitten onder een raam. Ze zet het iets open en ze wordt meteen gezond wakker door de frisse, gezonde en zuurstofrijke buitenlucht. Ze kijkt eens omhoog en fluistert; goedemorgen Heer. Ze slaat haar Bijbeltje open en leest met haar lievelings dagboek Bijbelgedeelten die haar bemoedigen en sterken voor de komende dag. Ze bid en vraagt God de dingen die ze nodig heeft. Ze dankt Hem voor de rust die ze even heeft om samen met Hem te beginnen. Voor de tijd om zich op te kunnen laden en te vullen met Hem. Ze bid en dankt voor haar dierbaren, haar gezinsleden. Ze bid en dankt nog meer... (in een paar minuten kun je veel met de Heer delen).




Een mooie en bemoedigende tekst die ik vanmorgen tegenkwam in mijn stille tijd:

“Maar doet de Here Jezus aan en wijdt geen zorg aan het vlees, zodat begeerten worden opgewekt.” (Rom. 13:14, NBG)

Omgord jezelf met de Here Jezus. Trek Hem aan als een kleed. Laat je door Hem leiden en niet door wereldse dingen.

Jezus versterkt je. Wereldse dingen verzwakken je.

Begin de dag niet met een zucht en niet ‘alleen’.
Neem een kop koffie, een kop thee of een glas water om je dorst en hongergevoel van de ochtend te stillen. Neem zo ook de Bijbel en gebed voor je geestelijke behoeften. Je zult merken dat je anders en met goede moed tegen de dag aankijkt wanneer je samen met Hem je dag begint.
Laat je eens inspireren door de afbeelding en bedenk dat je je alleen kunt laten leiden door Hem als je dicht bij Hem blijft. Neem tijd voor Stille Tijd om je te vullen met de rust en vrede van God. Zo kun je dan net als het schaap bij het stille water, ook stil worden voor Hem om te ontvangen wat Hij jouw wil geven voor wat je die dag nodig hebt.


vrijdag 14 december 2012

Heer, luister naar ons hart...

Gewoon even een rustig en gevoelig lied van de Casting Crowns - Listen to our hearts.

Eigenlijk wilde ik iets schrijven over het ervaren van de nabijheid van God, of eigenlijk over het verlangen naar Zijn liefde en nabijheid. Het verlangen bij Hem te zijn - al is het maar voor heel even - en Kracht en Liefde van Hem te ontvangen voor nieuwe 'energie'. Of gewoon, om uit te drukken hoe je je voelt als je aan de Heer van je leven denkt.

Luister gewoon eens en geef jezelf de gelegenheid te genieten en rust te vinden omdat je zeker weet dat Hij met alle aandacht naar je hart luisterd...


 
 
 

zondag 6 mei 2012

Vandaag maak ik... een dankbaarheidsdoosje :)


Soms heb je een extra boost vitamine L nodig.
Een complimentje. Waardering. Een klein, maar tastbaar ‘bewijs’ dat je goed genoeg bent.
Dan zou je misschien wel willen dat je dat in een doosje had...







'Gratitude unlocks the fullness of life. It turns what we have into enough, and more. It turns denial into acceptance, chaos to order, confusion to clarity. It can turn a meal into a feast, a house into a home, a stranger into a friend. Gratitude makes sense of our past, brings peace for today, and creates a vision for tomorrow.'
- Melody Beattie

Een stukje dankbaarheid in een herinnering vastgelegd (want soms vergeten we dat zo snel) dat je uit een doosje kunt pakken, waardoor je het fijne gevoel weer even terug krijgt en je trieste gevoel veranderd in een blijer gemoed.

Dat bracht me op een idee… Het idee van een dankbaarheidsdoosje (of dagboekje).


Waarom dankbaarheid?

Omdat dankbaarheid in het dagelijks leven je de treden geven naar een rijker - geestelijk - leven. Dankbaarheid is de tegenhanger van negatieve emoties: Je emotionele gesteldheid is af te meten aan de mate van je dankbaarheid. Wauw, dat zegt nogal wat! Is dat nou echt zo zwart / wit?

Daarom dankbaarheid!

Bijna wel. In het uitten van dankbaarheid bloeit (zelf)waardering op, een oprechte houding naar je medemens en een positieve instelling. Het heeft een positief effect op je fysieke, mentale en emotionele gevoel. Lees maar:

'Een dankbaar hart is niet alleen de grootste deugd, maar de oudste van alle andere deugden.'
- Cicero

Hoe voel jij je vandaag? Laat ik je een uitdaging geven… Let eens op je houding, naar de dingen die je ziet, voelt, ruikt, die om je heen gebeuren, je houding en reactie naar anderen toe, je automatische reacties, enz. enz.

Lastig? Maak je geen zorgen! Dankbaarheid uiten is te leren en dus te doen en de impact behoorlijk groot en direct merkbaar.

Eigenlijk is het heel eenvoudig. Je kunt ervoor kiezen om regelmatig op te schrijven waar je dankbaar voor bent. Wanneer je dit voor jezelf opschrijft, geef je jezelf de gelegenheid je gedachten een positieve boost te geven.
Ik ben net begonnen mijn nieuwe doosje te vullen met dankbaarheid. Er liggen al een paar briefjes vol dankbare woorden in: Over dankbaarheid naar God, mijn gezin, mijn omgeving... Maar hij is nog niet af. Dus misschien kom ik er een keer op terug als mijn doosje gezelliger van de buitenkant is, bomvol dankbaarheid zit en wellicht... een heel 'rijk' persoon ben geworden;)


'Feeling gratitude and not expressing it is like wrapping a present and not giving it.'
- William Arthur Ward

Kun jij dankbaarheid uitten?

~