donderdag 2 februari 2012

Besef van het leven...

Vandaag besefte ik weer heel goed hoe kwetsbaar het leven kan zijn, of eigenlijk is. Gebeurtenissen waar je geen controle over hebt, die je niet kunt voorkomen en die toch gebeuren, hoe hard je ook wenst ze niet tegen te komen.
Het begon vanmorgen vroeg om half 8. Mijn oudste dochter was nog boven, de jongste in de box en ik stond in de keuken het ontbijt voor te bereiden. Mijn man was de hond gaan uitlaten en het was erg koud buiten. Toen hij weer binnen was gekomen (de achterdeur grenst aan de huiskamer) stelde ik hem een vraag vanuit de keuken waarop hij wat kortaf reageerde:

´Ik wil eerst mijn handen opwarmen hoor…´.

Oke, prima. Dacht ik. Ga jij eerst je handen maar even opwarmen… Ik stond er verder niet bij stil en ging verder waar ik mee bezig was.

Ineens hoorde ik hem geluiden maken dat een aantal schelle alarmbellen in mijn hoofd deden rinkelen. Ik rende naar de huiskamer en zag mijn man achterover in de bank hangen, starend naar het plafond. Ik keek naar hem, onderzocht zijn blik, riep hem, maar geen reactie. Ik riep hem weer, hield zijn gezicht in mijn handen, klapte tegen zijn wang. ´Cees!´ ... ´Hoor je mij?´

Het kan zo ineens gebeuren. Zo maar ineens terwijl je het totaal niet verwacht. Met zoveel paniek ineens in je achterhoofd... Oh nee! Gedachten aan een tijdje geleden dat hij zo ziek was geweest. Beelden van mensen die je kende, die je zomaar ineens was verloren. De angst grijpt je bij de keel. Je reageert, twijfelachtig… Wat moet ik doen? Maar intuitief reageer je adequaat en scherp…

Het is goed afgelopen. Gelukkig. De schrik zit er wel goed in. De rest van de dag ben je compleet van je stuk en loopt alles anders. Maar het loopt nog...

Dan besef je ineens hoe kwetsbaar het leven is. Dan wordt je er weer keihard mee geconfronteerd…

En dan is je conclusie dat je wilt genieten, genieten van de tijd die je nog hebt, omdat je niet weet wanneer de tijd stopt. Ik zou er alles uit willen halen, het leven willen voelen, proeven, zien en horen. Van Gods schepping tot aan alle dingen en geliefden die mij gegeven zijn.



Mijn man en ik

 Maar wat is het moeilijk om je niet te laten leven door de snelle en prestatiegerichte maatschappij. Jij ziet het nut van gas terug willen nemen, maar anderen gaan er niet in mee. Er worden dingen van je verwacht, op het werk, in andere werkzaamheden en verantwoordelijkheden. Het lukt je niet, je wordt weer meegenomen in de grote stroom van doorgaan, doorgaan en maar doorgaan…

Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde: mot en roest vreten ze weg en dieven breken in om ze te stelen. Verzamel schatten in de hemel, daar vreten mot noch roest ze weg, daar breken geen dieven in om ze te stelen. Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn.

Matt. 6:19-21
 Zie je wat deze tekst betekend? Wat het je duidelijk wil maken? Ik had het laatst nog gelezen. Voordat het vanmorgen gebeurde. Toen betekende het minder, had het minder waarde. Maar nu begrijp ik de kern en zou ik willen dat ik het waar kon maken. Dat ik echt genieten kan van de tijd die ik heb met mijn gezin, mijn man en kinderen, familie, vrienden, dingen waar ik van geniet, waar anderen van genieten. Ik zou mezelf op de kop geven als ik niet heb genoten wanneer het echt mis gaat. Want dan heb ik tijd verloren en wat heb ik in die verloren tijd eigenlijk gedaan..? ik ben doorgegaan, doorgegaan met wat anderen van mij verwachtten, en veel te weinig met wat ik een andere kan geven, mezelf kan geven, wat ik God kan geven…

Laat ik, om te beginnen mij bewust te maken van het genieten, iets moois te halen uit de dagen, elke dag een uurtje bewust tijd vrij te maken voor mijn gezin, mijn man, mijn meisjes, mezelf, mijn Heer, al de andere waardevolle dingen in mijn leven en in die van de ander. Want in het besef van het leven, groeit het verlangen naar het echte leven.

10 opmerkingen:

  1. Dàt was schrikken zeg.
    Die tekst raakt aan de kern van Evangelie. Het gaat (niet zozeer en alleen) om dìt leven, maar om het Eeuwige. En die kun je alleen hier 'verdienen'... Ogen omhoog gericht houden dus. Mooi blog, je bent gezegend wanneer je dit zien mag! groet Hans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Hans, Bedankt voor je mooie reactie. Heel fijn om te lezen dat de inhoud op deze blog een zegen voor een ander mag zijn. Het is mooi om op deze manier ook schatten in de hemel te kunnen verzamelen. En dat geldt voor ons allen die de kern van het evangelie uitdragen!

      Verwijderen
  2. Heftig, inderdaad. Paniek en van alles wat door je heen gaat. Toch benieuwd wat er nou met je man aan de hand was ... is er wel een dokter bij geweest of geraadpleegd?
    Zelf de laatste tijd ook meer en meer aan het beseffen hoe kwetsbaar ons leven is. Maar inderdaad, het is zeer moeilijk om je te ontworstelen aan de constante druk om te doen in plaats van het zijn. Voor elkaar, voor God. En ja, het begint wel bij bewustzijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Probeer toch weer elke dag tussen alles door adem te halen en idd, wat jij ook zegt, te 'zijn' waar je bent en in wat je doet. Het is niet zo dat je de dingen niet wilt doen om te kunnen genieten, maar juist om die dingen bewust te ervaren. Op de plek te zijn waar je op dat moment bent, en niet hangend in het verleden of alvast in de toekomst. Cees is een paar jaar geleden ernstig ziek geweest en staat nu nog onder controle. Juist omdat je nog in die molen zit, schrik je je rot. Je weet dat het jou kan overkomen omdat je vaker voor die schrik hebt gestaan. Cees was even buiten bewustzijn geweest, waarom weten we niet precies. Er is geen dokter bij geweest (EHBO diploma op zak:), maar het had niet langer moeten duren hoor. Door ervaring weet je een beetje waar je op moet letten. Bedankt voor je bericht en interesse!

      Verwijderen
  3. Graça e paz querida, vim aqui te desejar um ótimo final de semana.
    Deus abençoe cada vez mais.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Google vertaler: Grace and peace my dear, I came here to wish you a great weekend. God bless you more and more.

      Thank you very much for your good wishes Salviano. you have a good weekend and God bless!

      Verwijderen
  4. Wat een mooie blog heb je zeg. Ik ga je zeker volgen. Fijn om op deze manier weer een Christen-zuster in blogland te vinden. Wat zul je geschrokken zijn toen dit met je man gebeurde. Zeker als hij een medisch verleden heeft. Veel zegen bij alles gewenst,

    Door Christus verbonden,

    Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is echt heftig! Gelukkig dat je ondanks je paniek adequaat kon reageren. En er nadien zo'n indringende blog over schrijft. Het leven is een geschenk om te koesteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zo, schrikken zeg zo'n situatie. Dan word je je echt bewust van de waarde en de eindigheid van het leven hier op aarde. Maar we mogen het eeuwige leven in God voor ogen houden! Ik wil elke minuut van mijn leven ten goede gebruiken! Sterkte hoor met alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat schrikken.... wat WAAR...wat je schrijft.. ik herken mezelf volkomen: gas terug nemen... ook wij hebben in familie verschillende ongelukken meegemaakt die goed en minder goed zijn afgelopen wat me zó bewust heeft gemaakt van het feit dat God wil dat we Hem dienen in vrede. Ik dacht Hem te dienen met HEEL hard voor Hem en anderen te lopen (me gezin niet op de 1e plaats) maar besef steeds meer dat God mij HIER in MIJN eigen gezin met mijn EIGEN man heeft bedoeld als vrouw/moeder naar GOds hart. Met als 1e prioriteit: mijn gezin. Ik merk dat ik daar ook onder christenen me soms 'eenzaam' in voel, omdat we ook als christenen ontzettend geinfecteerd zijn geraakt van het lopen/doorlopen/doorgaan/doorgaan...van deze maatschappij. God wil dat we Genieten. Bewust genieten van alles wat Hij geeft. En dat kan alleen als je rust een aandacht hebt voor Hem en je gezin en je kring daarom heen!
    Je hebt een bijzondere blog. ik voeg 'm toe bij mijn favorieten!

    BeantwoordenVerwijderen