zaterdag 12 mei 2012

Iets in de belofte - als een rode draad - voor het moederschap:


Er is iets in het hart van een moeder, iets van een belofte, dat ligt verborgen, in haar daden, in haar woorden, in haar aanwezigheid...

De belofte - een geschenk van God - als zaadjes op de vruchtbare plaats in haar schoot gelegd, om te ontkiemen, te groeien, de belofte vertalend, die God in het vroege begin al had gegeven aan Abraham.

Het thuis dat ze liefdevol bouwt, waar ze weet dat niet alles vanzelf gaat.
Dat iets alleen in beweging komt wanneer ze het - in vertrouwen - voortduwt, zonder stil te blijven staan.
En in chaos weer orde schept, elke dag, concentrerend op wat gedaan moet worden.
En in dat alles een betrouwbaar lichtje te zijn…

Een vrouw. Een moeder.

En ik dacht mooie woorden te kunnen schrijven, in zinnen gegoten met een bloem op elke regel geschreven, voor elk soort moeder één:






Een vergeet-mij-nietje voor een moeder met haar kind in gedachten. Voor haar eenzaamheid dat verborgen blijft in de boodschap, dat ze nooit een kind in haar schoot voldragen kan…

Een orchidee voor een mama, die de details van haar leven niet meer overzien kan, omdat ze in haar haast, haarzelf voorbij is gerend…

Een lelie voor de jonge moeder, die het kindje in haar armen moet leren wie haar grootmoeder is, door verhalen aan de hand van een fotoboek…





Een zonnebloem voor de mama met verdriet…

Een roos voor de mama’s die de touwtjes maar niet uit handen durven geven …

Een passiebloem voor mama’s die afhankelijk zijn, omdat ze via anderen omhoog moeten klimmen…


Kan ik woorden schrijven die de harten vertalen van zoveel moeders als dat er sterren zijn? Dat kan ik niet. Want ik ben geen duizend moeders in één.

Maar ik weet, toch is er íets...
Iets in de belofte als een rode draad voor het moederschap:

Geloof. Blíjf geloven, dat je een moeder bent; waardevol, één uit duizenden, een kostbaar geschenk, voor je kind, voor God.
God heeft jou het moederschap gegeven… en God, die maakt geen fouten.

God heeft iedere moeder haar eigen kostbare eigenschappen gegeven, tot in haar vingertoppen, tot in elk detail van haar hart.

Een moeder in al de prachtige facetten van de vele fases met haar kind(eren) in dit leven.
Een binnenmoeder, met lege handen, maar met een hart dat overvloeit van liefde, voor het kind dat ze begraven moest.
Voor de oude moeder, die na al haar 'werk' nu eenzaam uit haar ramen kijkt.

O, er zijn zoveel moders. Zelf die ene vrouw, die heel diep van binnen, wenste moeder te zijn, maar toch niet op die weg is geleid...
 
...

Een moeder kan naast haar geluk moeder te zijn, zeker wel wat bemoediging ontvangen: Daarom voor alle moeders, jong of oud...:

We kunnen kijken naar hoe anderen het doen, en het goede voorbeeld volgen, maar besef dat God jou je eigen kwaliteiten heeft gegeven… op de juiste plaats, in het juiste gezin, in het huis waar Hij jou heeft geplaatst.

Geef jezelf vertrouwen in je eigen kunnen, in je sterke punten en geef daar aandacht aan. Leg je focus niet op je zwakheden. Weiger te luisteren naar degene die probeert de belofte kapot te maken.

Je bent een vrouw, een moeder die wordt geperfectioneerd door de Maker van het leven, tot in detail. En wanneer je dat begint te geloven, zal je niet langer het gevoel hebben dat er iets aan je ontbreekt of dat er iets mis met je is.

‘Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.’
~Filippenzen 4:6-7

'Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.'
~Matteüs 6: 34

 Verkies de moeder te zijn, één in Hem, op de plek die Hij je heeft toevertrouwd.


8 opmerkingen:

  1. De tweede mooie blog die ik lees over moeders :) (de andere op boekenstek).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat veel moeders ook echt mama's mogen zijn. Ik had er een die mij achterliet helaas. Een kind krijgen is fijn, het opvoeden in liefde maakt je tot een echte moeder...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je verwoordt het heel helder over de moeders, dank je! Maar het spijt me om te lezen over jouw eigen moeder Peter. Sinds ik zelf kinderen heb mogen krijgen, snap ik eigenlijk steeds minder dat er moeders (en vaders) zijn die hun verantwoordelijk niet kennen/ of misschien niet aan kunnen. Als je weet dat er iets niet goed gaat, zoek je toch hulp ofzo (even heel simpel gezegd hoor). Hopelijk heb je toch een goede dag gehad:)

      Verwijderen
  3. Wat mooi beschreven. Het is genezing voor elk moederhart.Je mag er zijn zoals God jouw bedoeld heeft.Zoals bloemen ook verschillend zijn en de roos niet jaloers hoeft te zijn op de zonnebloem of andersom voor verschillende mensen allemaal even mooi en kostbaar.
    Groetjes van Sophia

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Sophia! Leuk dat je reacties geeft op mijn blogs, Naast dat we 'zusters' zijn, is het ook goed om zo met elkaar te delen!

      Verwijderen
  4. Dank je wel voor deze mooie blog, die ik met veel interesse ( en gevoel) las. En dank je wel voor de orchidee en de zonnebloem. Die passen bij mij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je wel voor deze mooie bemoedigende woorden van Vader
    Hij is zo vol van Liefde voor ons en zo Zorgzaam.
    Hij zegene jou omdat jij dit met ons wil delen.
    liefs willie

    BeantwoordenVerwijderen