Decembergeschenk; het geschenk van liefdevolle daden - tussen hoop en wanhoop (2)

~  Prachtige eigenschappen, wensen en herinneringen ~

Een waardevol geschenk voor een heel speciaal iemand...

Het potje is gevuld met prachtige kattebelletjes, persoonlijke eigenschappen, quotes, wensen en herinneringen. Ik schat dat er zo'n 54 rolletjes in kunnen. Voor elke week 1 positief bericht in 2015.

De teksten komen van verschillende mensen die allemaal een andere kijk op dit prachtige mens hebben. Hoe mooi en veelzijdig positief zal de inhoud zijn!

Dit geschenk is haar van harte gegund!

~ ~ ~ 

Ze is best behoorlijk ziek. En moe. Uitgeput van de strijd binnen in haar staart ze maar uit het raam, of voor zich uit. Haar ogen vertalen een diepe leegte. Zou dat de diepe put zijn waar ze al die tijd is? Ik zit dicht naast haar en houd haar handen vast. 

Ik mis haar.
Ik mis haar zo erg...

Het samen delen van lief en leed is ineens achter gesloten deuren verstopt. Ik kan je niet meer bereiken. De eenzaamheid die ik voel is niet te vergelijken met de leegte die heerst in je hart en jou zachtmoedig hart vult. Is het wel te noemen als 'gevuld'? Je hoop en levenslust ligt op drijfzand en elk moment kun je dieper wegzakken... zelfs door een zachte bries. Zo kwetsbaar en breekbaar...

En ik mis je.
Ik mis je echt...

Hoor je me wel als ik je zeg dat ik je mis? Ja, ik weet, je hoort me wel, maar het zijn niet de woorden die de galmende leegte in je hart vult. Of misschien toch wel... steeds een klein beetje. En zijn die rijke, liefdevolle woorden als kleine druppeltjes die je ziel weer mogen vullen...

En weet je... het gekke is, ik snap je wel! En misschien is dat helemaal niet zo gek daar ik je tweeëndertig jaar heb meegemaakt. Van dichtbij, en van ver af.

Ik mis je.
Ach, ik mis je zo...

Ik voel me eenzaam en weet soms niet hoe ik met iets om moet gaan. Jij zou het wel weten! Je bent slimmer dan je zelf zegt, en liever dan je zelf denkt.
Gehoord en gezien worden is nu niet wat je geloofd. Het liefst kruip je weg in het donker en verdwijn je in het niets...

Maar ik zie je.
En wens dat je me kan horen...

Het duurt al zo lang. En het gemis wordt groter. De vervreemding niet, maar opstandigheid en 
ongeduld wel.

Liefde is het grootste geschenk. 
En dat schenk ik jou...

Hopend en biddend - diep in mijn hart - wacht ik af en wens ik je toe, dat bij jou het wonder van opnieuw bloeien mag groeien. Op de juiste tijd, wanneer die kostbare zaadjes voldoende gerijpt zijn om te planten in jouw hart - door de Allerhoogste - zodat je mag opbloeien, als een opnieuw geboren mens.

Lees via deze link het verhaal over wanhoop - dat wat vooraf ging aan dit geschenk 

~ ~ ~

Dit is mijn persoonlijke wens aan een heel speciaal iemand.
Maar misschien ken je zelf iemand aan wie je een december geschenk wil geven.
Ik hoop dat deze blog je dan een mooi idee mag hebben geven.