Help mij om naar de toekomst te kijken

Soms zie ik op tegen de toekomst. Naar de tijd die ik nog niet ken. Het onbekende kan mij soms zo bang en onzeker maken...
Het komt voort uit gebeurtenissen die zijn geweest, die, in dat stukje verleden, diep ingekerfd staan. Het heeft me zo doen laten schrikken dat ik soms huiverig naar de toekomst kijk.

Misschien zijn er mensen die zeggen: Nee, dat zal mij nooit overkomen.. Die misschien vanwege veel geld of macht, een illusie hebben onoverwinnelijk te zijn?

Totdat… totdat…

Schilderijtje (van oma) voor ons 'Veertje'

Voor mij zijn het momenten van maanden en zelf van jaren terug wat mij nu nog doet wankelen. Ik denk omdat die grote molens in ons leven nog draaien, ik kan het maar niet naast me neerleggen en aanvaarden dat het zo is. De kleine details die me doen herinneren aan die lastige periode maken me onzeker.

Soms kan je in het leven, in een periode van zelfs enkele maanden, door twee totaal verschillende situaties gaan: Geven en nemen. Blijdschap en verdriet.

Cees en ik waren nog geen jaar getrouwd en ons huwelijk werd al na een paar maanden bekroond met een zwangerschap! Geven en blijdschap.

Maar dan, onverwachts, werd alles toch anders.

De zwangerschap leek zo goed totdat bij de controle bleek dat het hartje van de baby niet meer klopte. Twee weken later kregen we de diagnose dat Cees kanker had. Door de evt. behandelingen zou Cees mogelijk onvruchtbaar worden. Nemen en verdriet.

Weg toekomst. Althans, je dromen.

Nu, in deze maand anno 2012, is het vier jaar geleden.

Nu, over een paar dagen moet Cees weer voor een MRI scan naar het ziekenhuis. Je hoopt zo hard dat alles nog goed is. Het is dan wel een deel geworden van je leven, maar elke keer als je er mee wordt geconfronteerd… slaat onzekerheid en angst weer toe.
Ja, straks komt het moment waarin we weer een bevestiging nodig hebben dat het goed is, dat er niets is om onzeker over te zijn.

En dan kunnen we weer een paar maanden rustig vooruit kijken. Hopelijk.

Hoe zal het dan zijn? Wat zal onze toekomst brengen ná die controle? Gaan we op dezelfde voet verder, of zal alles toch anders zijn?

Een bemoedigende tekst uit de Bijbel en een lied die ik uit mijn hoofd ga leren om in gedachten mee te nemen:

‘Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand.’

~Jesaja 41:10

Wat de toekomst brengen moge

Wat de toekomst brengen moge,

mij geleidt des Heeren hand;

moedig sla ik dus de ogen

naar het onbekende land.

Leer mij volgen zonder vragen;

Vader, wat Gij doet is goed!

Leer mij slechts het heden dragen

met een rustig, kalme moed!

Heer`, ik wil Uw liefde loven,

al begrijpt mijn ziel U niet.

Zalig hij, die durft geloven,

ook wanneer het oog niet ziet.

Schijnen mij Uw wegen duister,

zie, ik vraag U niet: waarom?

Eenmaal zie ik al Uw luister

als ik in Uw hemel kom!

Laat mij niet mijn lot beslissen:

zo ik mocht, ik durfde niet.

Ach, hoe zou ik mij vergissen,

als Gij mij de keuze liet!

Wil mij als een kind behand'len,

dat alleen de weg niet vindt:

neem mijn hand in Uwe handen

en geleid mij als een kind. 

Waar de weg mij brenge moge,

aan des Vaders trouwe hand,

loop ik met gesloten ogen

naar het onbekende land.
 

Na het verdriet van het verlies van ons eerste kindje zijn wij enorm gezegend met twee kerngezonde meiden, die we op wonderlijke wijze mochten ontvangen uit Gods hand, enkel door Zijn genade! En dat tijdens die hard draaiende molen van ziekenhuisbezoeken, scans, bloedwaardes, onzekerheid en ... hoop.

Het heen en weer geslingerd worden tussen angst en hoop, maakt je wankel, maar wat een Godswonder dat Hij je blijft vasthouden in moeilijke tijden. Juist als in die periode geloof en vertrouwen in Zijn onoverwinnelijke rechterhand blijft standhouden. Hij zal je daarin bevestigen: HIJ LAAT JOU NIET LOS!

Is dat eigenlijk niet een mooie bevestiging dat we vol vertrouwen naar de toekomst mogen kijken? Het blijft qua emoties een pittig verhaal, qua verstand kunnen we zeggen: Wat de toekomst brengen moge,mij geleidt des Heeren hand; moedig sla ik dus de ogen naar het onbekende land.