Aanbevolen boek: Verborgen genade van Jerry Sittser

Een zeer mooi en waardevol boek dat bedoeld is om te laten zien hoe het mogelijk is om te leven met verlies en hoe we er door kunnen groeien, ook als het verlies blijvend is. 

De schrijver van dit boek is een Amerikaans godsdienst docent. Plotseling verandert heel zijn leven. Zijn vrouw, dochtertje en zijn moeder komen om bij een auto-ongeluk. Drie generaties. In één klap weg! Dit werd veroorzaakt door een dronken automobilist. De auteur blijft achter met nog drie jonge kinderen en ouderloos. In het boek beschrijft hij de eerste drie jaren na het ongeluk. Hij doet dat als theoloog en als slachtoffer.

We weten heel vaak geen raad met het lijden, als we lijden om ons heen zien, veraf en dichtbij. Alle antwoorden omtrent het lijden in de wereld zijn niet op een presenteerblaadje aan te bieden. We moeten vaak zoeken en tasten. Dát heeft Sittser gedaan. Hij neemt de lezer mee in het strijdperk van zijn worsteling met grote vragen en met negatieve gevoelens. Gevoelens zoals wraak jegens de veroorzaker van zijn ellende en zelf medelijden. Hij schrijft over het verlies van zijn identiteit en zijn grote moeite om in gezin en werk te blijven functioneren. Hij schrijft ook over zijn God, die hij niet altijd begrijpt, maar niet kan missen. Over Gods genade die onze ziel verruimt en andere mensen van ons maakt. 

Dit is een indrukwekkend boek. Allereerst vanwege hetgeen Sittser en zijn gezin is overkomen. De pijn en vragen die elk lijden oproept. Maar ook vanwege zijn keuze omdat niet de gebeurtenissen bepalen hoe we ons voelen, maar onze opvattingen over die gebeurtenissen. M.a.w. het zijn niet de gebeurtenissen zélf die je een slecht gevoel bezorgen, maar de manier waarop je tegen de gebeurtenissen aankijkt. Onze reactie is bepalend voor de kwaliteit, de richting en betekenis van ons leven. Dit boek is bedoeld te laten zien hoe het mogelijk is om te leven met verlies en hoe we er door kunnen groeien, ook als het verlies blijvend is. 

Ik heb het boek zelf gelezen en bovenstaande kan ik echt onderstrepen!

Bron: boekrecencie van www.vergadering.nu