Zo kom je weer in balans! (over draagkracht en draaglast)

“Het leven is een balans tussen vasthouden en loslaten…”

 Het is leren om te berusten in de dingen die we niet kunnen veranderen, moed te hebben om te werken aan de dingen die we wel kunnen veranderen en wijsheid vragen om het verschil te zien. Overgave dat het vermogen geeft om los te laten, een eigenschap die ik zoek in mijn eigen leven…

“In kleine stappen vooruit en vitaal het pad van je leven lopen.”

Geef jezelf eens een cijfer, waarbij je bij een tien zoveel energie hebt dat je voor je gevoel de hele wereld aan zou kunnen. Bij een nul moet je gereanimeerd worden… Als je een eerlijk antwoord geeft, wat is dan de score?

Mijn cijfer? Eerlijk? … een 4 (dus hoog tijd voor deze leerzame blog )

Stel je nu eens voor dat je niets verandert aan je huidige levensstijl. Je gaat op dezelfde manier om met je lichaam, psyche en jouw omgeving. Hoe ziet je leven er dan uit over vijf jaar? Over tien jaar? En welke beelden heb je over jezelf als je bejaard bent, als je in de voorafgaande jaren jouw manier van leven niet hebt aangepast? Loop je met een rollator of zit je dan op dansles?

Zomaar een paar – misschien confronterende – vragen die een kijkje kunnen geven in jouw manier van leven. Over de weegschaal in je leven. Je accu. Je draagkracht en je draaglast. Als je vind dat je prima in balans bent kun je deze blog over slaan. Je kunt ook verder lezen om de heldere en praktische tips op te slaan om zo te blijven. Als je – net als mij – bijna (maar net nog niet helemaal) van je evenwichtsbalk bent gevallen, lees dan snel verder! Op een leuke en praktische manier kun je je accu weer op laden. Daarover straks meer, nu eerst op zoek naar die balans…

Zoek je balans

…In wie jij bent.

Iedereen is wel bekend met kenmerken die als plezierig worden ervaren en die energie geven. Waardering engezien worden bijvoorbeeld. Jezelf zijn en de ruimte krijgen om je te ontplooien. Elke dag een paar stapjes verder gaan en vitaal het pad van je leven lopen. Vallen en weer kunnen opstaan, geven en ontvangen, aanvaarden en nee leren zeggen. Trouw zijn aan jezelf, aan anderen, verantwoordelijkheid, oprechtheid en het plekje dat je is gegeven in het leven beschouwen als een kostbaar geschenk. Het zijn kenmerken die ik zoek in mijn eigen leven en die ik waardeer in het leven van anderen.

Zo zijn er ook negatieve, energie-slurpende kenmerken zoals het tegenovergestelde van alles wat hierboven geschreven staat. Maar ook onzekerheid en gebrek aan overzicht, energie en tijd. Automatische en negatieve gedachten. Opgebouwde stress door hoge, veeleisende en prestatiegerichte latten. En in plaats van evenwicht tussen kracht en last giert stress door je lijf en hoofd wanneer je wilt rusten. Zelfs na een redelijke nachtrust voel je je uitgeput en tollen gedachten rusteloos door je hoofd en herinneren je aan de vermoeidheid die je te lang hebt genegeerd en je grote behoefte aan rust en stilte.

Hoe hoger je de lat legt, des te eerder je er onder door gaat.

Opgejaagd

Als ik kijk naar mijzelf en nadenk over mijn draagkracht en draaglast, heb ik veel vragen. Wat is de ware reden dat ik zo strak vasthoud aan gewoonten, meegesleurd wordt in bezigheden die er schijnbaar toe doen, opgesloten zit in tijd, wachtend tot mijn hoop waarheid wordt, bijna barst van ongeduld en smachtend wacht op liefde, warmte en geborgenheid, maar door dit verlangen keihard tegen de muren van mijn hart oploop? Wat is de echte reden dat ik maar door ga en niet op tijd merk dat mijn accu op raakt? Waarom heb ik het gevoel dat ik geleefd wordt en niet meer ten volle geniet van alle prachtige geschenken die mij zijn toevertrouwd? Waarom kan ik niet makkelijk zeggen; tot hier en niet verder? Is de invloed van deze maatschappij zo enorm groot en stem ik zo gemakkelijk in met de manier van leven zoals het wordt opgedrongen? Is er nog ruimte voor kwetsbaarheid, jezelf kunnen en mogen zijn, voor het gezin, voor uiting van je geloof, voor de minder bedeelden, de zwakkeren… En zo rolt de lijst nog verder door.

Jaag niet door het leven als op de automatische piloot voor het besef je deelgenoot is geworden dat al het kostbare in je leven aan je voorbij is gegaan en je niet weet wat je had wanneer je zelf zou hebben gevlogen.

Ik jaag al te lang op de automatische piloot door het leven. Maar zo wil ik niet leven, zo kan ik niet verder. Het knaagt aan mijn geweten, mijn verantwoordelijkheid, mijn trouw naar mijzelf en mijn gezin. We mogen genieten van het leven, van alle kostbare schatten die we hebben ontvangen. Elk individu heeft recht op ruimte en kansen om gezien te worden. We mogen dapper en met voldoende draagkracht een instrument zijn dat helder klinkt en het licht weerspiegeld dat de Heiland vol genade ons schenkt. En elk mens is uniek en weer anders in balans.

“Wordt niet gelijkvormig deze wereld…” klinkt als een echo door mijn achterhoofd. En toch ren ik (automatisch) mee en kan ik voor mijn gevoel nergens even stil staan om mijn doen en laten te overdenken. En dan heb ik het niet over een (over)vol agenda! Kunnen we ontsnappen aan het gevoel van opgejaagd zijn door gedachtepatronen te veranderen en meer (geestelijke) rust te nemen? Of moet daarvoor grotendeels de deur van je huis dicht getrokken worden om de opdringerige maatschappij buiten te sluiten?

Als een boemerang ben ik helaas terug bij af. Alweer. En eigenlijk nog verder van huis: Mijn accu is leeg, zelfs tot op de laatste druppel… Tijd dus om alles onder een sterke loep te nemen en anders in te delen!

Is dit voor jouw herkenbaar? Zoek jij je evenwicht in:

• het combineren van privé en (vrijwilligers)werk
• het incasseren van tegenslagen
• ruimte en tijd voor jezelf (stille tijd en voldoende rustmomenten)
• doelen en dromen
• financiën

Terug in balans

Uit evenwicht betekent voor mij uit mijn doen. Ik heb geen overzicht meer en ik voel mij niet vrolijk. Ik ben zo moe dat ik dingen vergeet, wat gezegd wordt niet tot mij doordringt en mijn lichaam voelt als een oud, versleten en hol omhulsel van een opgejaagd en opgebrande geest. De les uit dit stukje van mijn leven is dat stukje puzzel, dat mij leert wat ik eigenlijk al wel wist maar nog niet volledig kon toepassen. Ik zal hier keihard aan moeten werken om weer gezond en vitaal door het leven te gaan.

De manier om weer in balans te komen is draaglast en draagkracht te herstellen. Wanneer er te veel stress in je leven heerst, ga je merken dat je langzaam het overzicht gaat verliezen. Om het overzicht weer terug te krijgen is inzicht nodig. Inzicht in je doen en laten kan je krijgen door alles onder een sterke loep te nemen. Vervolgens geeft dat perspectief om door te gaan waar je mee begonnen bent en om dat ook daadwerkelijk vol te houden!

Onderzoek

Je kunt jezelf en de energie die je hebt, voorstellen als een weegschaal. Een weegschaal heeft twee schalen en hoort in balans te zijn. Aan de ene kant heb je de draaglast (alle dingen die je energie kosten) en aan de andere kant heb je de draagkracht (alle dingen die je energie geven). Wanneer de weegschaal in balans is, komt er evenveel energie in als dat er uit gaat.

Wanneer de weegschaal van draaglast ver onder het evenwicht balanceert, is er iets niet helemaal goed. Wat maakt je steeds minder happy? Steeds minder verdraagzaam? Minder geduldig? Wat is de reden dat je steeds minder geniet, je angstiger, onzekerder en opgejaagd voelt? Je lichamelijke kracht steeds minder wordt? Je moeite hebt om kleine tegenslagen te overwinnen… Want dat is wat te veel draaglast met je doet. Je ervaart alles als last…

Een leuke en leerzame les:

Zet een weegschaal op papier. De linker weegschaal is je draagkracht, de rechter weegschaal is je draaglast. Schrijf in de schaal van draagkracht alle momenten van de dag op wat je energie geeft in gezond leven, sociaal leven, materiële middelen, psychologisch leven (gezond denken) en zinvol leven. In de schaal van draagkracht schrijf je alle momenten van de dag wat je energie kost en stress geeft zoals: Verplichtingen (werk, gezin, vrije tijd), levensgebeurtenissen en problemen.

Je kunt balans hervinden door de volgende punten te onderzoeken:

• heb je een gezond voedingspatroon?
• beweeg je voldoende?
• las je regelmatige rust-/herstelmomenten in op een dag?
• hoe zit het met je (automatische) gedachten, denk je positief?
• heb je fijne relaties en hulp van anderen om je heen?
• heb je een doel, een zinvol leven?

Laat los de dingen die je niet kunt veranderen en houd vast aan de ontroerende en waardevolle momenten, die je laten zien hoe mooi het leven is.

Vasthouden en loslaten:

In mijn persoonlijk leven zoek ik naarstig naar overgave om los te kunnen laten wat ik niet kan veranderen. Ik zoek een balans tussen vasthouden en loslaten waardoor ik kán leven, kán ademhalen en ruimte heb om te genieten van alle kostbare geschenken. Om de prachtige, ontroerende en waardevolle momenten in het leven vast te houden, dat ons laat zien hoe mooi het leven is.

Met deze tips kom je weer in balans:

• onderzoek je doen en laten, gebruik hiervoor de weegschaal
• vraag hulp aan mensen in je nabijheid om je draagkracht te vergroten
• creëer weer overzicht (wat je uit balans haalt kan geestelijk zijn, maar ook door omgeving)
• zoek concrete oplossing(en) om je draaglasten te verminderen en voer die stapje voor stapje uit
• kom voor jezelf op (leer nee te zeggen)
• blok dagen of dagdelen in je agenda
• plan naast verplichtingen ook ontspanning (evenwicht)!
• zorg voor optimale voeding en voldoende beweging
• las regelmatig rust-/herstelmomenten in op een dag
• stel duidelijke doelen
• rust, reinheid en regelmaat
• leer jezelf humor en relativeringsvermogen aan!

Gebed om berusting (overgave)

“God,

leer ons berusten in de dingen

die we niet kunnen veranderen,

geef ons de moed om te werken

aan de dingen die we wel kunnen veranderen,

en geef ons de wijsheid om het verschil te zien…”

~ Reinhold Niebuhr