God op elk moment...

Dit plankje en met name de betekenis van deze waardevolle woorden... Het zegt me zo veel en doet me verlangen zo te willen leven.

In gedachten volg ik de stappen die ik zet; dat ik op mooie momenten de Here prijs en op moeilijke momenten Hem naarstig zoek. Op stille momenten Hem eerbiedig aanbid, op pijnlijke en onzekere momenten Hem vertrouw en elk moment, werkelijk élk moment Hem dank voor wat Hij mij geeft in dit leven.

'Bijna lijkt het - door het spiegelbeeld van mijn hart - dat ik met Hem praten kan, met een heldere blik op Hem gericht. Even is het net alsof Hij naast me zit.'

Maar het lijkt een legende; raadselachtig en ongrijpbaar, omdat het mij niet (lijkt te) lukken te handelen zoals ik in gedachten verlang. Gejaagd door het moeten en beteugeld door verwachtingen en door het 'onjuist' verdelen van prioriteiten kan ik er blijkbaar maar moeilijk naar handelen...

'Maar het verlangen is in het hart aanwezig alles met Hem te willen delen als met een dierbaar persoon in je leven.'

Kan ik inderdaad leven zoals het verlangen in mijn hart weerspiegeld; heel dichtbij God? Het verlangen is immers in het hart aanwezig...

Laat ik er precies achter komen hoe ik het verlangen in mijn hart kan laten spreken in mijn dagelijks leven:

• Ik pak de Bijbel en lees zodra ik eraan denk. Ook onderweg kan ik mijn kleine zakbijbeltje pakken en - ook al zijn het maar enkele woorden - lezen.
• Ik sluit mijn ogen of vouw alleen even mijn handen en geef aandacht aan wat ik in woorden met Hem wil delen.
• Ik prijs Hem wanneer ik blij ben en deel met Hem de vreugde.
• Ik zoek, vertrouw en dank Hem...

...alsof Hij naast me staat, mij aankijkt en zegt: '...Is er iets dat je Mij zeggen wil..?'

Op de afbeelding is het natuurlijk maar gewoon een wit plankje met de woorden erin gekerft. Maar soms lijken woorden pas meer tot leven te komen als ze op een 'andere' manier gelezen worden.


Hoe betrek jij God op elk moment in je leven?