'Hoe komt die kracht tot mij, Heer..?'.
Onrust in je hoofd... onrust in je hart... Hoe vaak ervaren we dat als een zware last op onze ziel! En dan lees je die mooie tekst over hoop en nieuwe kracht uit Jesaja 40:31 en vraag je je af: "Hoe ontvang ik nieuwe kracht als ik mijn hoop op U vestig Heer...?" Misschien denk je aan loslaten van die onrust (of in ieder geval de gedachten die de onrust veroorzaken). Of gebruik je ontspanningsoefeningen waardoor je onrust langzaam weg ebt... Wat doe jij met onrust en gevoelens die blijven hangen? Kun je het van je afschudden? Relativeren? Wat als het een te diepe indruk bij je achter laat, of bij de ander?
Wanneer ik redelijk uitgerust ben en goed in mijn vel zit, kan ik normaal relativeren. Alleen als ik erg onrustig ben door spanningen, vermoeidheid of ergernissen, blijft er vaak iets van die onrust hangen dat voor een deel aanwezig blijft en niet meer helemaal weg gaat. En weer andere indrukken blijven ook op de oppervlakte aanwezig. En weer andere... Zo blijf het maar doorgaan. Weken, maanden of zelfs jaren. De brandjes zijn geblust, maar de overgebleven warme kooltjes blijven te lang warm… Frustratie, ergernissen, opgekropte pijn, emoties en misschien zelfs woede... Dat wil je kwijt! Je wilt verkoeling voor die warme kolen en lichter door het leven kunnen gaan...
'Hoe komt die kracht tot mij, Heer..?'
'Door je ziel te kalmeren in Mijn aanwezigheid.'
'Een kalmte?'
'Misschien.'
‘Een gevoel alsof alles in orde is, terwijl ik weet dat alles nog steeds verkeerd is? Dat is toch ontkenning?'
'Nee, dat is geloof. Dan leef je vanuit alles komt in orde in plaats van dit houd nooit op.'
'O Heer, het probleem is dat mijn ziel binnen in mij als een uitzinnige rondspringt, omdat het moet ophouden alle dingen te doen die gedaan moeten worden.'
'Zeg tegen je ziel dat hij moet gaan zitten en naar Mij moet luisteren. Er moet eerst een verstilling van de ziel zijn.'
Dus nam ik mijn ziel onder handen en bracht mijn wil ertoe om de zaak te dragen. En ik wachtte.
Weet je dat het echt kan?
Weet je dat je echt tot rust kan komen? Nieuwe kracht ontvangen en vrede ervaren zodat je kunt loslaten wat te zwaar voor je is? Zeg maar geestelijk opnieuw beginnen, in je hart, je ziel, je hoofd, je gedachten...
Naar God toe gaan om je ziel bij Hem leeg te maken en je door Zijn aanwezigheid te vernieuwen is niet zweverig of onbereikbaar. Wel is Hij de Enige die jouw hernieuwde kracht kan geven. Geen ontspanningsoefening of geestelijke balansdag dat daar aan kan tippen.
Ik zat op een stoel in de stille kamer met een heel zwaar hart. Voor het oog leek het alsof ik alleen was. Maar niets was minder waar. Hij was aanwezig, dichtbij, Hij luisterde en ik voelde mij rustiger worden. En we praatten. Net zo lang tot ik gekalmeerd was. En Hij liet mij praten en alles kon ik zeggen. Ik kon mijn hart leeg maken tot op die onbereikbare, diepe bodem, waar alles opgeslagen lag wat in de afgelopen tijd was gebeurt...
Wie hoopt op de Heer
'Hoe komt die kracht tot mij, Heer..?'
Biddend: Je hart leeg maken en ontvankelijk zijn voor Zijn vrede en Liefde. En steeds weer wanneer je onrustig en moe bent, zoek je Hem op en ga je bij Hem zitten om te praten.
Zittend en zuchtend
in de wachtkamer nu,
zie ik hier uit
naar een teken van U
Omhuld door uw Geest
verwarmd door het licht,
dat straalt uit uw ogen
en van Uw gezicht.
Bedaar nu, mijn hart,
wees rustig en stil,
perfect is Zijn vrede,
volmaakt is Zijn wil.
Nu wil ik slechts gaan
waar Hij zijn voeten zet,
ik wacht op Zijn leiding
in eerbiedig gebed.
~ Jill Briscoe
Dank je wel voor deze moedgevende post! Hier heb ik wat aan.
BeantwoordenVerwijderenOntzettend mooi Tineke. "Eerst je ziel legen". Het valt vaak niet mee om naar die nieuwe kracht te grijpen. Voor mij soms moeilijk te begrijpen ook die tekst, als chronisch zieke. Maar het gaat om de rust voor onze ziel, die Hij ons tèlkens weer geven wil, en geeft..
BeantwoordenVerwijderenBedankt.
Dank voor dit mooie blog Tineke! Echt heel duidelijk en leerzaam voor mij.
BeantwoordenVerwijderenGroet,Marga
Heel goed om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenGisteravond ben ik met mijn man naar een concert van Sela geweest. Zij zongen: Geef ons uw vrede in deze stilte, breng onze onrust tot rust.
Daar moest ik aan denken toen ik je blog las. Bij God is het goed toeven!
Lieve Tineke,
BeantwoordenVerwijderenWat mooi........
Hoe vaak vergeten we om direct naar Hem toe te gaan. We willen het zelf doen. Ik ben wel zo dom.
Heel mooi verwoord.
liefs Gerda
Lieve Gerda;)
VerwijderenDom is het zeker niet als je dat 'vergeet' en je het 'zelf wilt doen'. Menselijk is het wel. Ik denk dat we die neiging allemaal in ons hebben:)
Liefs, Tineke
Wat een mooi en bemoedigend stuk Tineke. Je hebt er ook altijd van die prachtige, rustgevende foto's bij. Dank je!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Ik vind de psalmen zo mooi, ze getuigen van Davids strijd met zijn ziel - daar waar de gevoelens woelen en hem onrustig proberen te maken. Het is alsof hij er met zijn verstand boven gaat staan en God looft met zijn mond en gedachten - hoewel zijn ziel (gevoelens) daarin (nog) niet mee zijn. Hij spreekt zichzelf letterlijk toe:
BeantwoordenVerwijderen"Wat buigt gij u neder, o mijn ziel,
en zijt gij onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem nog loven,
mijn Verlosser en mijn God!" (Ps 42:6)
Ik merk dat ik dat ook doe als ik onrust merk. Enerzijds mijzelf onderzoeken wát die onrust mogelijk bewerkstelligt - zodat dat uit de weg geruimd kan worden. Anderzijds mijzelf (mijn ziel) toespreken - en tegelijkertijd ook de duivel, de grote aanklager, de deur wijzen. Hardop, als het nodig is! "Er staat geschreven...!" God is een God van vrede. Een God van hoop en geloof. Hij wil mij troosten en sterken! Alles wat daar niet mee strookt, is niet van God.
Mooie en warme post. Verlangen en heimwee naar God - Hij wil ons zo graag nieuwe kracht geven. Dank je!
BeantwoordenVerwijderenErg mooi en herkenbaar. Eerst die worsteling en uiteindelijk rust vinden bij de Vader, die wacht tot je komt.
BeantwoordenVerwijderen